کات کبود، نوشین جمشیدی

نگاهت می‌کنم!

دیدنت

نه پنجره می‌خواهد

نه خواب

نه بیداری

نه حتی،

خودت را.

 

 

ادامه دارد…

 

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *