همه چیز برای کسی که می‌داند چگونه صبر کند، به موقع اتفاق می‌افتد.

((تولستوی))

و گاهی چقدر باید این صبر زیاد باشد.

گاهی چقدر سخت است

که مدام به خودت بگویی:

یه کم دیگه، فقط یه کم دیگه صبر کن.

به خودت تلنگور بزنی:

که هی دختر! مقایسه نکن.

برنامه‌‌های تو بلند مدت هستن،

ارزشش رو دارن، پاشون بمونی.

کوتاه نیا، جلو برو.

بالاخره می‌رسی.

مهم نیست کی؟ کجا؟ چطوری؟

مهم اینه که تو مسیری.

آنچه باید، اتفاق می‌افتد به مرور…

عکس از پسرم