کی فکرش را میکرد که گاه زیباترین بخش سفر، لحظههای کوتاهِ ماندن در لابی و غرق شدن در زیبایی لهجهها، زبانها و پوششهای اقوام مختلف باشد!
طعم شیرین این لحظهها را باید آنقدر آرام مزه کرد که به عمق روح و جان بنشیند.
فراغتی پربارتر از این لحظات هم مگر هست؟!
اینکه گوشهای خلوت کنی، ببینی، بشنوی، حس کنی و غرق شوی، غرق.
عکس:
دوباره شکوفا شد در فنجان چای!
رایحهاش لابهلای لحظههایم دوید
با شادی…
آخرین دیدگاهها