سقوط را
نه قطرههای ریز باران میدانند
نه دانههای سفید برف
نه برگهای در دست باد
نه حتی
رهگذری ایستاده بر پل تردیدهایش
راز سقوط را
آن بتن در دهانهی تاورکرین میداند
که ساعتها
در انتظارِ آغوش گرم معشوقش
زمین است.
راز سقوط
به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط
دستهها
- وبلاگ (868)
- اشعار برگزیده (70)
- شعرهای ترجمه شده (25)
- شعرهای فارسی (42)
- شعرهای کُردی با ترجمه (2)
- برگزیدگان (2)
- توسعهی فردی (14)
- جملههایی از جنس نور (11)
- دوست داشتنها (5)
- عکسنوشته (4)
- فهرست تمامی مطالب (3)
- موسیقی (1)
- نوشتههای من (761)
- My english writing (31)
- اعترافبازی (47)
- خاطره بازی (7)
- خودنگاری (192)
- داستانک (5)
- دلخوشیهای من (39)
- رقصِ انگشتها (21)
- شعر (216)
- عکسنوشته (51)
- کاریکلماتور (1)
- کمی بلند بلند فکر کردن (108)
- معرفی فیلم (14)
- معرفی کتاب (15)
- جستار (6)
- داستان بلند و رمان (3)
- داستان کوتاه (1)
- داستانک (1)
- هنوز در سفرم (11)
- واژهبازی (1)
- اشعار برگزیده (70)
آخرین دیدگاهها